In 2010 gaat Speling op zoek naar spiritualiteit in de maatschappelijke concretie. Daarbij zal aandacht zijn voor bepaalde sectoren, maar deze staan niet voorop. De wereld van de school en het onderwijs komen bijvoorbeeld aan de orde, maar wat centraal staat is het leren, ook het leren in alledaagse situaties en allerlei vormen van permanent leren. Zoals ook ‘de zorg’, de arbeidssituatie en de welzijnsindustrie aan een nader onderzoek worden onderworpen, maar steeds in de bredere context van zorgen, werken en welzijn.
In het overkoepelende motto ‘Bij leven en welzijn’ mogen meerdere connotaties worden gehoord: het gaat niet om de een of andere sector maar om léven en wel om leven waarin volop ademgehaald kan worden; wat wij mensen willen is niet maakbaar, wat naast handelen ook afwachten impliceert (Deo volente); toch zetten we ons in beweging en is ons handelen op vertrouwen gebaseerd.
Speling 2010 wil institutionele verlamming signaleren, vragen stellen bij vastgeroeste verhoudingen en voorbeelden van ‘good practices’ naar voren halen. En dit alles vanuit vragen die te maken hebben met spiritualiteit, leven en welzijn.
De titels van Speling 2010 (jaargang 62):