Wij leven in een tijd waarin vanzelfsprekendheden aan het verdwijnen zijn. Mensen die de traditie dragen en overdragen op een volgende generatie worden kleiner in getal. Maar ook is het zo dat de inhoud van die overgeleverde traditie niet langer zonder meer aansluit bij zaken die jonge mensen bezighouden.
Speling, een tijdschrift voor bezinning dat zijn inspiratie ontleent aan de christelijke traditie, wil niet blijven treuren om wat was, maar zoekt naar een nieuwe taal en naar nieuwe vormen en rituelen die vandaag de dag gemeenschap kunnen stichten. De grondhouding die daarbij past, is eerder het luisteren - ontvanger zijn - dan het spreken - zender zijn.
Omdat het oude vertrouwde wegvalt, is de vraag naar begeleiding bij kwesties die dicht bij het leven staan, actueel. Het einde onder ogen zien en je overgeven: hoe doe je dat? Hoe kun je elkaar nabij zijn in een tijd waarin intimiteit een synoniem lijkt te zijn geworden voor grensoverschrijding? Een kind voldoende ruimte geven om zichzelf te worden en voldoende kader bieden waarbinnen het zichzelf kán worden: wie weet de goede balans? Het leven nemen zoals het komt, in het besef dat het geschonken wordt: verstaan we die kunst nog?
Op leven en dood: dat is het thema van de tweeënzeventigste jaargang van Speling.
nr. 1: Sterven
nr. 2: Intimiteit ervaren
nr. 3: Opvoeden
nr. 4: Geboorte