In een tijd waarin de toekomst van Europa onzeker is, het klimaat wordt bedreigd, duizenden mensen op drift zijn geraakt en nationalisme en protectionisme hoogtij vieren, is het niet moeilijk om een cultuurpessimist te zijn. Het gebouw van ons samenleven lijkt te zijn ingestort en wij zitten te midden van de puinhopen.
Speling, een tijdschrift voor bezinning dat haar inspiratie ontleent aan de christelijke traditie, wil niet blijven stilstaan bij dit gevoel van een alom aanwezige crisis. De geschiedenis van de spiritualiteit kent immers genoeg voorbeelden van een crisis die tegelijkertijd kansen biedt.
Hoe leef je je leven?, is een vraag van alle tijden. De afgelopen decennia heeft het ‘ik’ het volle pond gekregen. Autonomie gold als leidraad. Tegenwoordig lijkt dezelfde vraag een ander accent te krijgen: hoe leef ik mijn leven samen met anderen? Wat bepaalt eigenlijk onze menselijkheid? De kwestie heden ten dage is hoe het individu zich tot de gemeenschap verhoudt. Mensen zoeken weer verbindingen. Er is een verlangen om verschillen te overbruggen en vertrouwen te herstellen. Kunnen in die speurtocht naar een nieuw ‘wij’ aloude deugden van betekenis zijn?
Levenskunst delen: dat is het motto van de eenenzeventigste jaargang van Speling.
nr. 1: Crisis en kans
nr. 2: Willen we de volmaakte mens?
nr. 3: Aloude deugden
nr. 4: Wie denken we dat wij zijn?